Kraje skandynawskie coraz mocniej zaznaczają się na emigracyjnej mapie. Znaczna część Polaków, którzy decydują się na pracę za granicą wybiera północne kraje. Dlaczego? Kusi przede wszystkim wizja świetnych zarobków, nieporównywalnych ze stawkami w Polsce i wysoki standard życia. Mimo tego, że oblegana Norwegia roztacza wokół siebie aurę pięknego i barwnego życia, faktem jest, że przystosowanie się do chłodnego, ostrego klimatu, przełamanie bariery językowej może stanowić pewną komplikację. W Norwegii zadziwiają również koszty utrzymania i wysokie ceny. Decydując się na wyjazd do pracy za granicę, warto poznać wszystkie aspekty, które wiążą się z życiem i pracą w obrębie obcego państwa. Jedną z ważnych kwestii jest prawo pracy i podatki. Pracując legalnie i płacąc należne państwu składki, możesz liczyć na zwrot nadpłaconej kwoty. Legalne zatrudnienie zgodne z przepisami gwarantuje Ci możliwość skorzystania z dodatkowych ulg podatkowych.
Specjalna zniżka dla obcokrajowców Standardfradrag
Imigranci, którzy przebywają w Norwegii, mogą liczyć na specjalną zniżkę w rozliczaniu podatku, a system ulg podatkowych jest w Norwegii bardzo rozbudowany. Jeżeli pracowałeś w Norwegii nie dłużej niż dwa lata, możesz zmniejszyć kwotę podlegającą opodatkowaniu o całe 10%. Co ważne, o świadczenie nie mogą starać się osoby, których pracodawca pokrył koszty związane z pobytem w kraju, przede wszystkim koszty wyżywienia i zakwaterowania.
Status Pendler
Kolejne świadczenie przysługuje osobom, które posiadają rodzinę i kursują między Polską i Norwegią w celach zarobkowych. Warunkiem jest, żeby dom rodzinny znajdował się na terenie UE/EOG. O ulgę możesz się starać, jeśli koszty dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia opłacałeś sam, bez dodatkowej pomocy pracodawcy. Żeby starać się o status Pendler musisz skompletować dokumenty, takie jak odpis aktu małżeństwa na druku unijnym, akt urodzenia dzieci oraz tłumaczone przez tłumacza przysięgłego zaświadczenie o wspólnym zameldowaniu ze współmałżonkiem i/lub dziećmi. Koniecznie jest również gromadzenie rachunków i druków potwierdzających sumy przeznaczane na dojazd, rachunki, mieszkanie i wyżywienie oraz biletów (lotniczych, promowych i rachunków za paliwo).